Φιλιππικός Βαρδάνης
Ο Φιλιππικός, που το πραγματικό του όνομα ήταν Βαρδάνης, ήταν αυτοκράτορας
του Βυζαντίου από το 711 μέχρι το 713. Η θανάτωση του Ιουστινιανού Β'
Ρινότμητου και του εξάχρονου γιου του, Τιβέριου, από τους άνδρες του Βαρδάνη
σηματοδοτεί το τέλος της δυναστείας του Ηρακλείου.
Ήταν γιος του Αρμενικής καταγωγής πατρικίου Νικηφόρου. Κατέλαβε το θρόνο με
την υποστήριξη του μονοφυσιτικού κόμματος και μετά την άνοδό του απομάκρυνε τον
πατριάρχη Κύρο και τοποθέτησε τον Ιωάννη ΣΤ'. Επίσης συγκάλεσε σύνοδο στα
ανάκτορα, όπου καταδίκασε την ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδο.
Σε εφαρμογή αυτής της απόφασης διέταξε την καταστροφή της εικόνας της
Συνόδου που βρισκόταν στα ανάκτορα. Η ενέργεια αυτή θεωρείται από πολλούς ως η
αρχή της Εικονομαχίας.
Το 712, για να αντιμετωπίσει μια βουλγαρική επιδρομή, μετέφερε τα
στρατεύματα του θέματος του Οψικίου. Στα τέλη Μαΐου 713 τα στρατεύματα αυτά
επαναστατούν, καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη και στις 3 Ιουνίου πρώτα τυφλώνουν
και μετά σκοτώνουν τον Φιλιππικό και στο θρόνο εγκαθιστούν τον Αναστάσιο Β’.
Γενικά, αν και ο Βαρδάνης ανήλθε στο θρόνο ως ένας επιτυχημένος
στρατιωτικός, κατά τη σύντομη βασιλεία του έδωσε προτεραιότητα στις
θρησκευτικές υποθέσεις.
De Siris